ฟิล์มสีดำและสีขาวเดิมถือหุ้นทั้งหมดของข้อมูลความสว่างเพื่อให้ศิลปินสามารถวาดพื้นที่ขนาดใหญ่ที่มีสีเดียวและให้ฟิล์มต้นฉบับจัดการไล่ระดับความสว่าง หมายเลขที่ดีของการแสดงของพวกเขาหรืออย่างน้อยจำนวนมากที่สุดในที่สุดที่เคารพ - คนถูกยิงในสีดำและสีขาว
ภาพเคลื่อนไหวและภาพยนตร์แอนิเมชั่คือสีดำและสีขาวในวันก่อนหน้านี้จนกว่าจะมีกระบวนการทีละน้อยของสีรวมทั้งสีมือระหว่าง 1930s และ1950 สำหรับรางวัลออสการ์ที่ดีที่สุดคือศิลปะเป็น instituted สำหรับหนังสีดำและสีขาวเฉพาะในช่วงปี 1940 เกินไปโทรทัศน์ที่ได้ออกอากาศครั้งแรกในสีดำและสีขาว แต่ฟิล์มขาวดำวินเทจจะถือว่ายังคงเป็นสินทรัพย์ รวมทั้งฟิล์มขาวดำแบบดั้งเดิมและทันสมัยตามปกติในการพัฒนานักพัฒนาสีดำและสีขาวแบบเดิมนอกจากนี้ยังมีฟิล์มสีดำและสีขาวที่ใช้เทคโนโลยีสีย้อม - forming พัฒนาครั้งแรกเพื่อใช้ในฟิล์มสี นี้จะไม่ทำงานร่วมกับฟิล์มสีดำและสีขาวปกติและการใช้ฟิล์ม chromogenic สามารถประหยัดยี่สิบนาทีหรือมากกว่าของการตกแต่งในแต่ละสแกน ด้วยการอนิจกรรมของอั๊กฟ่าสกาล่ามีการการขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่น่าสนใจในการประมวลผลการโอนกลับของฟิล์มขาวดำอื่น ๆ เพื่อให้ใส หนึ่งในเหตุผลหลักที่ผู้สร้างภาพยนตร์เลือกที่จะไปสีดำและสีขาวเป็นสารคดีที่จะให้มันรู้สึก เหตุผลอีกอย่างหนึ่งไปเป็นสีดำและสีขาวขอแนะนำเวลาไปโดยมันยังเป็นอุปกรณ์ที่ชื่นชอบสำหรับflashbacks
Old Hindi Movie Songs
Gangadhar ดูเทรนด์ของสีให้กู้ยืมเพื่อภาพยนตร์เรื่องสีดำและสีขาวและเก่าใน Bollywood Hollywood ทางกลับในช่วงกลางปี 1940, clapped ผู้ชมภายใน - หลังคามุงจากโรงละครขนาดเล็กในหมู่บ้านของ Radhapuram ในทมิฬ Nadu และ whistled เป็น Gemini สตูดิโอตีบ็อกซ์ออฟฟิศ, Mangama Sabatham (สาบานของ Mangama) ที่นำแสดงโดยพระเอกและนางเอก Rwandan swashbuckling Vasundhara นิยม Devi, มาถึงระยะสุดท้าย เหล่านี้ไม่ได้เรื่องไปยังผู้ชมที่เชียร์สีแปลกที่มาถึงโรงหนังสีดำและสีขาวเฉลี่ย ลำดับเหล่านี้ดูธรรมดามากในตาสีดำและสีขาว แต่ติดอยู่ในสี ฉากภาพยนตร์อินเดียอย่างเต็มที่ในการเปลี่ยนสีจากปี 1960 แม้ว่าหนังสีดำและสีขาวเป็นครั้งคราวอย่างต่อเนื่องที่จะทำ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของความบันเทิง, ใครบางคนที่จะออกมาคลาสสิกกับความคิดของการแปลงหลายสีขาวดำและอายุของสี วันนี้ผู้ชมภาพยนตร์เคยเป็นพวกเขาจะเป็นสีที่ไม่สามารถชื่นชมหนังสีดำและสีขาวของอดีต ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกทำในสีในปี 1990 ที่มีแฮร์ริสันฟอร์ดนำ แต่ไม่มีที่ไหนดีเท่าที่เป็นสีดำและสีขาวเดิม
นักแสดงในหนังสีดำและสีขาวไม่สามารถพึ่งพารูปลักษณ์ภายนอกของลักษณะทางกายภาพแทนที่จะต้องใช้กำลังของบุคคล, ความสามารถพิเศษของพวกเขาและลักษณะเฉพาะที่แข็งแกร่งในการคว้าผู้ชม ไม่ได้กล่าวว่าทั้งหมดของพวกเขาทำหนังสีดำและสีขาวเพียง แต่คนมากขึ้นด้วยความรักจำสำหรับแบรนโดริมน้ำแล้วสำหรับภาพยนตร์ ดร. เกาะของสีได้ง่ายกว่าแสงและฟิล์มกว่าสีดำและสีขาวซึ่งต้องมีประเภทที่แตกต่างกันของเทคนิคแสง (โมเดิร์น cinematographers วันผู้ที่ได้ทำหนังสีดำและสีขาว แต่สนุกมาก ท้าทายให้รางวัล)
การทำฟิล์มขาวดำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น